Dünya Sağlık Örgütü iş yaşamında ruh sağlığını “çalışanın ruhsal iyilik hali” olarak tanımlamaktadır. Peki bu iyilik haliyle Eğitim ve motivasyonun nasıl bir bağı vardır?
Turizm, çalışan davranışından birebir etkilenirken, çalışanın ruhsal iyilik hali kurum başarısına önemli bir etkendir. Mutlu ve kendini geliştiren çalışanlar kuruma mutlu misafirler kazandırır. Tüm davranış araştırmaları gösteriyor ki, yeni kuşakların öğrenme şekilleri değişiklik gösterirken eski öğrenme şekilleriyle birşeyleri anlatmak ve hep eski zamanlardan örnek vermek çalışan da ruhsal iyilik halini arttırmak yerine azaltıyor. Peki biz turizmde yönetici olarak çalışan kişiler, gerçekten yeni kuşakla nasıl başa çıkabileceğimizi biliyor ve onlara turizm aşığı olarak rol model olabiliyor muyuz? Bazen Eğitimin sadece rol modelleri izlemek olduğunu varsayarsak Eğitimciler olarak doğru rol modeli ne kadar eğitebiliyoruz? Bunların en önemlisi ise Eğitim ve Motivasyon çalışmalarına kurumlar gerekli kaynakları ayırabiliyor mu?
Tüm sektörlerde benzer sorunlar olsa da turizm sektörünün çalışanın ruhsal halini iyi tutmak için yapılan bir Eğitim yada motivasyon çalışmasını gereksiz maliyetler olarak görme lüksü yok. Teknolojik olarak kurumlara çok büyük yatırımlar yapılsa da kurum başarısı için hizmet veren çalışanlar doğru beslenmeli ve mesleki gelişimiyle beraber kişisel gelişimi de takip edilmelidir. Yöneticiler rol model olurken Eğitim Departmanları yönetici eğitimleri konusunda onları desteklemelidir. Eğitimler Potansiyeli performasa çevirmek kavramı üzerine kurulurken artık turizmde kurumsal yapısını tamamlayıp doğru Eğitim modellerni üst yönetimden başlayarak aşağıya doğru aktarmalıdır.
Her kuruluşun belki Eğitim Departmanı bulunmamakta fakat doğru modeler kurarak dışarıdan doğru eğitimler alarak kaderimizi yasal zorunlu iş sağlığı ve güvenliği eğitimlerine bırakmadan kişisel motivasyona katkı sağlamak, görünmez asıl maliyetimizi azaltacaktır. Eğitime değer veren kuruluşlarda çalışan kişiler olarak kurumumuzda yaptığımız çalışmalarla Sektörde örnek olmayı başarabilmeli ve doğru verilerle diğer kuruluşları ikna etmeliyiz. İş sağlığı ve güvenliği Eğitimi içeriklerine ruh sağlığının korunmasıyla ilgili modüller de eklemeliyiz. Görünmez maliyetleri azaltmak, rapor oranlarını düşürmek ancak doğru eğitimlerle desteklenecektir.
Peki Nedir bu görünmez maliyet? Birazcık dünyada yapılan araştırmalara göz gezdirelim. Yapılan tüm araştırmalar şunu gösteriyor. Yaşam boyu toplam engel/kayıp oranında (Total Disability Adjusted Life Years) % 13 kaybın sebebi ruhsal sorunlar olarak belirlenmiş. Majör depresyon bozukluğu, şizofrenik bozukluk, madde kullanım bozuklukları ve OKB bu anlamda ruhsal rahatsızlıklar başlığı altında ilk 10’da yer alan sebepler arasında ve 2020’de bu kayıp oranın % 15’e çıkacağı öngörülyor. ABD’de ruhsal sorunlardan dolayı yıllık kayıp 193.2 milyar dolar; AIDS ve kanser gibi sorunlardan daha fazlası ruhsal sorunlara harcanıyor.
Başka bir araştırma ise maliyet oranlarını karşımıza çıkarıyor.
2013 yılında CIPD (Chartered Institute of Personnel and Development – Tescilli Çalışan ve Gelişim Enstitüsü) Devamsızlık Yönetimi raporundaki rakamlara göre, işletmelerde, stres sebepli devamsızlık: % 42 olarak belirlenmiş. İngiltere’de iletişim ağı etkin bir şekilde oluşturulmamış şirketlerin her yıl artan personel değişimi ve hastalık nedeni ile işi gidememe durumunun şirkete yükünü 2,7 milyar sterlin olarak belirtmişler.
Bu tüm araştırmaların hala eğitimle ilişkisi ne diye düşünüyorsak, Eğitimler yada yapılan motivasyon çalışmaları bu oranları yüzde beş oranında azaltabiliyor. Kısaca kişisel ve içsel gelişim eğitimleri Eğitim hizmet sektöründe olan kurumların potansiyellerini performansa çevirmek için büyük fırsat ve geleceğin turizmcileri olan yeni kuşaklar sadece içsel farkındalık yaşayarak hizmet sektöründe yer alacak. O zaman potansiyeli performansa çevirmek için ruhsal sağlığı destekleyici eğitimleri göz önünde bulundurmalıyız.
