Çocuklar toplumların geleceğidir, ne verilirse onu alırlar,masum ve meraklıdırlar. Emeklemeye başladıkları andan itibaren yürümek ister gezmek isterler, etraflarındaki her şeyi merak dolu bakışlarla izler, dokunur, tadarlar ve öğrenmeye çalışırlar…
Ülkemizi ziyarete gelen yabancı konuklarda onlar gibidir. Gezer dolaşır, gözlemler, bilmediği görmediği şeylerle karşılaştığında merak eder, duyduğu şeylere kulak verir,hoşuna giden şeyleri denemek isterler.
Yabancı bir misafirin, ülkeye ayağını bastığı andan itibaren karşılaştığı her davranış, güzel ya da çirkin her tutum, pozitif ya da negatif anlar onun belleğinde yer eder.Hemen heran yaşadıkları deneyimleri kendileriyle alıp götürürler ve çevreleriyle paylaşırlar.
Misafirperverliğimizi ne kadar gösterebilirsek, bakış açıları ülkemiz adına ekonomik ve sosyal açıdan o kadar önemli yer teşkil eder. Bu özellik Türk toplumunun en önemli değerlerinden biridir. Türkiye de konukseverliğe her zaman çok büyük önem verilmiştir ve tüm dünya da bunu bilir. Günümüzde büyük modern kalabalık şehirlerde bu durum az biraz değişmiş olsa bile özümüzde her zaman vardır. Çünkü bu Türk toplumunun kendine ait gelenek ve göreneklerinden gelmiştir, Türkler konuklarını her zaman hoşgörü ve nezaketle en iyi şekilde ağırlamaya çalışmışlardır, ayrıca hizmet ve ikram etmek Türk toplumun doğasında vardır, çünkü konuğa önem vermeyi atadan gelen bir miras olarak görmüşlerdir.
William Martin’in söylemiş olduğu gibi,
“Bütün milletler arasında en namuslu ve dostluk kurmada tereddüt edilmeyecek olan yalnızca Türklerdir. Henüz yabancı tesiri altında kalmamış olan bir köye gidecek olursanız; gerçek misafirperverliğin ne demek olduğunu orada görüp öğrenirsiniz. – “
Osmanlı askeri teşkilatını Avrupa’ya tanıtmış olmakla meşhur Count De Marsigli, Türk toplumunun misafirperverliği ile alakalı olarak şöyle demiştir:
“Türkler hiçbir din farkı gözetmeksizin bütün yabancılara karşı son derece misafirperverdirler. Ana yollar civarındaki köylerde oturanlardan hali vakti yerinde olanlar öğleden evvel ve akşamüstü gezintiye çıkıp yolcu bulmaya çalışırlar. Eğer bulacak olurlarsa evlerine davet ederler ve hatta çok defa misafirin hangi evde ağırlanacağını tayin ederken kavgaya bile tutuşurlar.”
Kısacası toplumun geleceği için sağlıklı ve mutlu çocuklar yetiştirmemiz gerektiği gibi, dünyanın ülkemize yaklaşımı açısından ve bizi iyi öğrenmeleri tanımaları için, bireysel ve toplumsal olarak öz değerlerimizi kaybetmememiz, onu korumamız ve gelecek nesillere taşımamız gerekir. Bu adımlar ekonomik ve sosyal gelişmelere de zaten ön ayak olacak ve bizi birbirimizden koparmaya ve yok etmeye çalışanlar başarısız olacak ve büyük hayal kırıklığına uğrayacaktır. Yeter ki biz vazgeçmeyelim, iyi nesiller yetiştirelim…
